In de voetsporen van Camille Claudel (2013)

Montdevergues, Poitiers & Châteauroux

Op 23 mei 2013 zijn mijn broer Bernd Haanappel (fotograaf) en en ik wederom vertrokken naar Frankrijk om in de voetsporen van Camillie Claudel te treden. In 2012 hebben we de eerste ‘in de voetsporen van’ gedaan: https://www.camilleclaudelstatuaire.nl/in-de-voetsporen-van-camille-claudel-2012/ Deze keer reizen we naar Avignon om een bezoek te brengen aan de inrichting in Montfavet en vervolgens via midden Frankrijk terug naar Nederland te reizen. Een verslag in beeld volgt hieronder. Alle foto’s en teksten hebben copyright.

24 mei 2013

Avignon bereikt …. Op de foto een oud gebouw op het terrein van de inrichting Montdevergues, Camille Claudel heeft hier gelopen, gezeten, geslapen en gewacht op vrijheid…..

25 mei 2013

Deze foto toont de graven van de patiënten uit de inrichting van Montdevergues. Er staat slechts hun sterfjaar en interneringsnummer op. Camille Claudel lag hier ook, haar plek is (als enige) leeg…. Ze lag in de schaduw van de boom. Geen kruis met nummer en jaartal meer. Haar graf is geruimd op laste van haar broer Paul. Zelfs na haar dood mocht men haar niet bezoeken…..

27 mei 2013

Op het cimetière van Montfavet staat sinds 25 oktober 2008 een gedenkteken voor Camille Claudel. Dank aan Reine Marie Paris, kleindochter van Paul Claudel, die zich (tegen de wensen van sommige familieleden in) enorm heeft ingezet de afgelopen jaren om haar oud tante Camille uit de schaduw te halen, haar verhaal te vertellen en vele correspondentie en medische dossiers (helaas nog niet alle) openbaar te maken!! Wat zij bekend heeft gemaakt laat in ieder geval zien dat Camille ten onrechte 30 jaar opgesloten heeft gezeten …..

27 mei 2013

Deze foto toont het gebouw waar Camille Claudel haar laatste jaren heeft doorgebracht in de inrichting van Montdevergues. Het is ook in dit gebouw dat zij op 19 oktober 1943 haar laatste adem uitblies …..
30 jaar isolatie, 30 jaar hoop op vrijlating met ieder bezoek van Paul (slechts 11 keer in 30 jaar) groeide deze hoop, maar het gebeurde niet. Paul kon haar niet vergeven voor het feit dat zij was wie zij was ….

27 mei 2013

Haast iedere dag liep Camille Claudel naar dit huis tijdens haar internering in Montdevergues … Is er post voor mij? Komt er bezoek? Zijn jullie er al achter dat ik ten onrecht opgesloten zit, ik ben niet gek!! Oh dat weten jullie maar jullie worden betaald om me hier te laten zitten….
Haar familie had besloten dat het beter was dat zij nooit meer vrij zou komen, ze mocht ook geen bezoek anders dan van broer Paul en alle correspondentie moest worden gecontroleerd want ze mocht alleen contact hebben met haar familie. Stel je voor dat andere mensen zouden ontdekken dat ze niet gek was…. Triest heel triest en al deze documentatie is er nog. In de archieven van Montdevergues en inmiddels ook deels gepubliceerd in de boeken van Reine Marie Paris (achternicht van Camille). Vele medici in Montdevergues stonden machteloos tegenover de familie want de wet uit 1838 was van kracht: als familie een familielid laat opsluiten, moeten zij haar ook terugnemen als zij genezen is. Als ze haar niet terugnemen moet zij blijven waar zij zit ondanks het feit dat zij een gezonde geest heeft…..

27 mei 2013

Een prachtig eerbetoon aan Camille Claudel in Musée les Arcades de Montfavet!!

28 mei 2013

Onderweg van Montfavet naar Poitiers zijn we langs Brangues gegaan, waar Paul Claudel in 1927 een kasteel heeft gekocht. Tot aan zijn dood in 1955 heeft hij hier gewoond. Zijn graf is een pelgrimsplek geworden voor velen. Het graf van Paul Claudel staat in schril contrast tegenover het lege graf van zijn zus in Montfavet … “Soms voel ik me schuldig dat ik haar heb opgesloten en zij zo weinig te makken heeft terwijl ik mij koester in rijkdom en weelde, maar dat is nu eenmaal het lot van een waar christen die de duivel uitroeit” aldus Paul Claudel.

De foto toont het graf van Paul en zijn vrouw Reine. De tekst, vertaald in het Nederlands, “hier liggen de overblijfselen en het zaad van Paul Claudel”. Het kleine graf ernaast is van Charles Henri Paris, kleinzoon van Paul die slechts 2 jaar heeft geleefd.